Op het moment dat ik dit artikel schrijf ben ik alweer 30 weken zwanger. Het is zo onwerkelijk dat ik over 10 weken (als het goed is) al weer in het ziekenhuis zit te puffen. Er is weer een hoop gebeurt, en in dit artikel vertel ik je er alles over. 

Klachtjes en kwaaltjes

Laten we het artikel beginnen met een klaagstukje. De misselijkheid, hoofdpijn en vermoeidheid is een beetje voorbij en we rollen gewoon door naar de volgende kwaaltjes. Ach ja, het hoort er natuurlijk allemaal bij. Maar ik moet zeggen dat bekkenpijn niet heel erg fijn is. Wat mij betreft mocht dit wel weer even achterwegen blijven. Ik heb mijn oefeningen die ik bij de fysio gehad heb er weer bij gepakt en probeer nu ook écht wat meer rust te pakken wanneer het kan. Toch helpt het helaas niet altijd. Niet gek, want hoe ik mijn best ook doe om het rustig aan te doen het blijft wat lastiger als ik er ook voor mijn kleine meid wil zijn. Die wilt graag met mij spelen, en dan weer een koekje en als je dan net zit mag ik weer opstaan voor een bekertje drinken. Allemaal kleine dingen, maar bij elkaar opgeteld is dit toch nog net te veel voor mij soms. Ik mag mijzelf dan ook in mijn handjes knijpen dat ze nog steeds tussen de middag een uurtje (soms wel 2) wilt slapen. Dan kan ik ook even in alle rust mijn beentjes omhoog gooien.

Ook het slapen word steeds lastiger. Ik heb het voedingskussen ook maar weer van zolder gehaald want dat ligt toch lekkerder met die dikke buik (en trust me, die is dik!). Elke nacht word ik tussen 4 en 6 uur wakker. Gelukkig val ik na een toilet bezoekje wel weer in slaap. Maar het is zo irritant want het liefst slaap ik ook weer eens een keer de hele nacht door. Gelukkig is het maar 1 keer per nacht.

Vaccineren tegen kinkhoest

Vorige week heb ik ook bij de huisarts een vaccinatie gekregen tegen kinkhoest. De kleine krijgt natuurlijk wel zijn vaccinaties als hij geboren is, maar deze prik die ik nu krijg zorgt er wel voor dat hij de eerste 8 weken beschermt is tegen kinkhoest. Jammer genoeg word dit niet volledig vergoed, maar ach die 30 euro is het mij helemaal waard.

Afspraak gehad met de anesthesist

Je hebt het al eerder kunnen lezen natuurlijk, ik zit echt met bevallingsangst in mijn maag. Een van de dingen die ik heb gedaan om het allemaal wat meer in perspectief te krijgen is een gesprek hebben met de anesthesist. We hebben mijn bevalling van Noé besproken en ook heeft hij ons uitgebreid uitgelegd waarom de ruggenprik de vorige keer niet is gelukt. Om eerlijk te zijn ben ik nog steeds niet angst vrij, maar het is wel fijn om te horen dat de kans 1 op een miljoen is dat deze bevalling het zelfde zou zijn. Garanties kon de anesthesist mij niet geven, toch heeft het gesprek mij wel een klein beetje rust gegeven. Mocht jij ook bevallingsangst hebben dan is zo’n gesprek wel een aanrader.

Alien movements in my belly

Klinkt gek, maar af en toe lijkt het alsof ons zoontje nu al een house party aan het houden is in mijn buik. Van een mooie ronde buik naar een puntbuik waar je u tegen zegt. Echt af en toe vraag ik mij af wat hij daar binnen allemaal aan het doen is. Hoewel het af en toe pijnlijk kan zijn vind ik het stiekem ook wel erg leuk. Het geeft mij het gevoel dat hij er nu al een beetje bij wilt horen ook al zit hij nog lekker veilig en warm in mijn buik.

Voor nu was dit weer even mijn derde trimester update. Wil je nog bepaalde dingen van mij weten? Of wil je gewoon op de hoogte blijven? Vergeet me dan niet te volgen op Instagram! 

Update: En toen zaten we alweer in het derde trimester!