Soms heb je van die momenten dat je je afvraagt, doe ik het wel goed? Als blogger, als moeder. Ik ben niet het type dat graag twijfelt, maar soms besluipt mij toch wel eens het gevoel.. Doe ik het wel goed allemaal?

Als Blogger…

Als blogger wil je het liefst continue vernieuwen en je lezers blijven boeien. Toch is dat wel een dingetje hoor. Want wat ik misschien wil doen is misschien helemaal niet wat jullie als lezers willen lezen. Jullie feedback is dan ook ontzettend belangrijk voor mij. Maar naast dat ik jullie tevreden wil houden is er ook een andere kant van het verhaal. De partners waar ik mee samenwerk hebben natuurlijk ook een wens/verlangen van mij. En dat is natuurlijk ook meer dan logisch. Toch vind ik het dan soms zo lastig om origineel en vernieuwend te blijven naar jullie, maar ook naar de klant. Doe ik het dan wel allemaal goed?

Ik merk dat ik zelf zo druk bezig ben met het creëren van de perfecte foto (in mijn ogen) voor instagram en als je dan ziet dat de likes tegenvallen of bijvoorbeeld bij een artikel de bezoekersaantallen niet mega hoog zijn doet dat toch pijn. Ik steek er dan soms zo veel tijd in, en krijg er niet de response voor terug zoals ik had gehoopt te krijgen. Dan weer vraag ik mij af, doe ik het wel goed? En met veel tijd bedoel ik dat ik toch wel een dag per week kwijt ben aan fotografie, het afspreken met collega’s om te shooten. En dan moet al het materiaal ook bewerkt worden. En helaas gaat het soms gewoon niet zo lekker als ik dan had gehoopt en werken de foto’s weer niet met de rest van mijn feed. Ja het is best pittig om dan toch alles maar omhoog te houden.

Als moeder..

Ook als moeder twijfel ik soms zo enorm aan mijzelf. We hebben met Noé natuurlijk niet de meest makkelijke start gehad. Maar als er een ding is dat ik toen heb geleerd is het wel het luisteren naar mezelf. Ik had het tot 2 keer toe bij het rechte eind als het gaat om haar allergieën. Ondanks dat alle dokters mij vertelden dat het geen allergie of eczeem was. Ik weet dus dondersgoed dat wat ik voel en denk belangrijk is.

Maar doe ik er dan ook wel goed aan om Noé naar een gastouder te brengen eens in de week? Die momenten die ik alleen met haar heb zijn zo enorm kostbaar. Natuurlijk is omgang met andere kindertjes goed voor haar ontwikkeling. Maar o wat doet het pijn om haar straks te moeten laten gaan. Mijn kleine meisje, een dag helemaal zonder mij. Doe ik het wel goed? Of moet ik haar toch nog wat langer bij me houden?

Ook ben ik nooit iemand geweest die zich aan strakke schema’s houd. Denk hierbij aan vaste slaaptijden voor Noé of vaste maaltijden. Natuurlijk probeer ik een soort van schema aan te houden, maar omdat ik ook vaak weg moet lukt dit niet altijd. Doe ik het dan niet goed? Moet ik dan toch mijn afspraken anders gaan indelen en bijvoorbeeld meer dingen overslaan zodat ze elke dag op een vaste tijd naar bed kan en aan tafel een maaltijd krijgt? Ik weet het soms ook niet meer.

O wat is het toch allemaal moeilijk. Gelukkig heb ik een goed support system en kan ik op jullie lieve lezers ook altijd rekenen! Heb jij ook wel eens van die momenten dat je denkt, doe ik het allemaal wel goed?