Ik heb het best lang kunnen uitstellen, de eerste keer uit logeren. Maar afgelopen week heb ik er toch echt aan toegegeven. Het was gewoon echt even praktischer. Maar waarom heb ik het uitgesteld? En denk ik er nog steeds zo over? Ik vertel het je in dit artikel.

Zo veel vragen in mijn hoofd..

Zo’n eerste keer uit logeren is natuurlijk voor iedere ouder spannend. Gaat Noé wel slapen in een ander bedje, een andere omgeving? Eet ze wel goed, heeft ze het wel leuk? En gaat ze ons niet ontzettend erg missen? Allemaal vragen die in mijn hoofd rond spoken als ik er aan denk. En natuurlijk ook de grootste onzin. Want waarom zou ze het niet leuk hebben? Waarom zou ze nu in eens niet goed eten? En ja, kindjes slapen ook wel eens wat minder goed in een andere omgeving, dat wilt toch niet zeggen dat dit gelijk een probleem is?

En dan moet het gewoon echt even!

Iedereen komt wel eens op dat punt, het moet gewoon echt even. We zaten midden in de verbouwing, we hadden al een week nachtelijke drama’s, de pap was dus gewoon op. En toen mijn ouders aanboden om een nachtje op Noé te passen kon ik daar dus geen nee tegen zeggen.

Daar gaat ze dan..

Haar koffertje is ingepakt en mijn vader staat voor de deur om mijn kleine engeltje, mijn liefde en mijn leven op te halen. Het is maar voor een nachtje. Maar dat gevoel dat ik niet een deur verder lig wanneer ze ’s nachts huilend wakker word vind ik wel een vreselijk gevoel. En natuurlijk weet ik dat opa en oma ook enorm goed voor haar zullen zorgen. Ze zijn dol op haar! Daar twijfel ik echt niet aan. Maar toch is er een vreemd gevoel van bescherming, moeder instinct misschien wel? Dat gevoel dat mij eigenlijk zegt dat ze aan mij vast geplakt moet zitten tot ze 100 is. Maar dat is natuurlijk van de zotte. En met een dubbel gevoel gaf ik Noé een hele dikke knuffel en een kus om haar vervolgens uit te zwaaien als een boer met kiespijn.

Thank god for Facetime!

Nog even voor het slapen gaan Facetimen was wel heel fijn. En ook werd ik nog even gebeld toen ze wakker was. Ik kreeg uitgebreid verslag over haar allereerste logeerpartij en hoewel ik het van binnen natuurlijk wel wist is alles goed gegaan. Ze heeft wel uiteindelijk de hele nacht tussen opa en oma in gelegen omdat ze echt niet in het logeerbedje wou slapen. Maar gelukkig is alles goedgekomen! Grappig genoeg zat uitslapen er niet in. Sterker nog, ik werd bijna om het uur wakker.

Binnenkort weer uit logeren? Geen idee. Ik denk het wel, maar dan wel alleen als het echt moet. Ik vind het namelijk echt het aller fijnst als ze gewoon lekker in haar eigen bedje slaapt.