En toen was het in eens tijd om duidelijkere grenzen te stellen. 14 maanden oud, en nu al de grenzen aan het opzoeken en driftbuien. Hoe ga je daar nou mee om als first time moeder. Ik vertel er in dit artikel alles over.

Mijn kleine meid heeft het temperament van mama en de koppigheid van papa. Dat samen zorgt nog wel eens voor leuke momenten. Maar ook voor momenten waarbij ik als moeder toch even streng moet zijn. Iets wat ik soms nog best moeilijk vind. Vooral als ik zie dat de kleine van een vriendin helemaal niet zo ver de grenzen opzoekt. Ben ik dan toch te soft?

Nee, je mag niet zwemmen in de waterbak

Wanneer het wat langer stil is en ze geen kik geeft voel ik al aan dat ze iets aan het doen is wat niet mag. En zodra ik dan om het hoekje kijk is het weer zo ver. Ze zit heerlijk en zorgeloos te spetteren met het water uit de bak van Milo. Alles nat, dus weer tijd om om te kleden. Zodra ik haar een hand aanreik om haar te laten opstaan wordt ze direct boos en krijg ik een boze kreet. Hoe aandoenlijk het ook is, het is niet om mee te spelen.

En er wordt ook niet gegraven in de plantenbak!

Daar hoor ik het weer hoor! Het ritselen van de bladeren. Daar gaat mijn palmboom weer heen en weer. We hebben de grote pot al expres hoger gezet op een salontafeltje. En dat werkte nog toen ze er niet bij kon. Maar ja, kleine meisjes worden groot en inmiddels kan ze er prima bij. Naast het schudden van de boom graaft ze ook graag in de potgrond. Nogmaals, hoe aandoenlijk het er ook uitziet, fijn is anders. Ook nu zeg ik gewoon weer dat het niet mag, maar ze kijkt me glazig aan en draait zich om om vervolgens weer gewoon verder te spelen met de boom. Dus ik loop weer naar haar toe om haar weg te halen bij de palmboom. Maar zodra ik de eerste stap zet ploft ze op haar billen en gooit zich driftig achterover. Een driftbui.. Het enige wat ik kan doen is het negeren en nog geen 10 seconden later is het weer rustig en gaat ze rustig met wat anders spelen.

Overal bij willen helpen

Sommige moeders zullen dit wel herkennen. Het overal bij willen helpen. Denk bijvoorbeeld aan de vaatwasser in en uitruimen. Het uitruimen vind ik niet zo’n probleem, maar wanneer ik de vaatwasser aan het inruimen ben met vuile vaat vind ik dat niet zo handig. Om nog maar die te spreken over scherpe messen en zware pannen. Het is elke dag weer dezelfde struggle om haar weg te krijgen bij de vaatwasser. Ze vindt het zo leuk om te helpen en is ook altijd zo trots als ze weer een lepeltje uit het bestek rek heeft gehaald en hem aan mij geeft. Maar handig is anders.

Zo (probeer) ik mijn grenzen aan te geven

  • “Nee” of “niet doen” zeggen wanneer iets niet mag
  • Haar weghalen uit de ongewenste situatie
  • Afleiden met iets anders (bijvoorbeeld speelgoed of een snoepje)
  • Wanneer ze een driftbui heeft loop ik weg en negeer ik het
  • We proberen echt consequent te zijn (hoewel dit echt ontzettend moeilijk vinden)

Ik ben nog echt zoekende en vind het ontzettend lastig af en toe. Ik denk dat dit vooral komt omdat sommige momentjes ook wel enorm schattig zijn. Mocht je dus nog tips hebben voor mij, laat ze dan achter in de comments!

Driftbuien en grenzen stellen