Wat vliegt de tijd toch voor bij. Het kijkt wel alsof we gister nog de 20 weken echo hadden maar inmiddels zijn we alweer ruim een maand verder! Benieuwd wat er allemaal in de tussentijd is gebeurt? Lees dan snel verder.
Mijn lichaam is echt aan het veranderen. Waar ik eerst nog een te verhullen buikje had zit voor mijn gevoel al echt een toetertje. Je kunt er echt niet meer om heen. Persoonlijk vind ik het erg fijn. Alleen dat mensen nu al gelijk met hun handen naar je buik graaien is niet echt iets waar ik blij van word. Ik krijg dan al snel de neiging om weg te lopen of het terug te doen zonder waarschuwing. Maar volgens Bram ben ik dan net zo onbeleefd, dus doe ik het maar niet.

Qua gezondheid gaat het in principe wel goed. Ik ben niet meer zo misselijk als de eerste 20 weken. Wel heb ik erg vaak last van mijn rug. Op advies van de verloskundige ben ik daarom ook naar fysiotherapie gegaan. Nou is er gelukkig niks ernstigs, maar het is wel heel vervelend als je als een oud omaatje van 80 van de bank af moet klimmen. Met de oefeningen die ik heb gekregen zou dit minder worden en mijn spieren sterker moeten worden. Het vervelende is dat ik nu merk dat ik niet meer zo veel, zo lang kan doen. Een middag shoppen is natuurlijk super, alleen wanneer je dan de avond en dat er na voor moet boeten word het steeds minder leuk.

Geboortekaartjes?

Bram en ik zijn er praktisch al uit welk geboortekaartje we willen. Ook hebben we al een naam waar we echt een heel goed gevoel bij hebben. We willen het nog niet bekend maken dus het blijft nog even ons geheimpje! Verder is er eigenlijk niet veel nieuws te melden. Ik groei lekker door, de kleine is lekker druk, en ook papa en Milo kunnen niet wachten tot ze er is.

Ben jij ook zwanger of zwanger geweest? Had jij ook last van je rug?

Handtekening Jamey