Ja, je leest het goed! Het is zo ver. We zijn in verwachting van ons eerste kindje! Benieuwd hoe we er achter kwamen en hoever we nu zijn? Lees dan snel verder.

Dat Bram en ik een kinderwens hebben is geen geheim. We zijn nu 7 jaar samen, hebben beide een stabiele carrière en een mooi huis. Onlangs hebben we er een lieve pup (Milo) bij gekregen en het voelde gewoon goed om te gaan denken aan kids. Daarom ben ik in Augustus 2016 gestopt met de prikpil. De prikpil is echter niet gelijk uit je lijf en ik had enorm veel last van het ontgiften. Om die reden had ik me er toch wel een beetje bij neergelegd dat het allemaal wel even kon gaan duren voor ik weer ongesteld zou worden, laat staat zwanger!

De eerste maand na dat de prikpil was uitgewerkt (november) had ik nog niet heel erg veel kwaaltjes of iets. Maar in December begon de ellende. Ik heb bijna 2 weken non stop buikkrampen gehad. En dan heb ik het niet over van die kleine menstruatie krampjes maar echt helse krampen. Ik werd zelfs gillend van de pijn ’s nachts wakker. Gelukkig was dit na een paar weken minder en kon ik weer een beetje normaal functioneren. Vlak daarna werd ik ook weer ongesteld! Goed nieuws dus, want na 10 jaar prikpil kan het maar zo zijn dat dit heel erg lang duurt. Ik heb zelfs verhalen gelezen van dames die na 3 jaar nog niet ongesteld waren geworden.

Nou, joepie! We zijn weer ongesteld. En nu? Nou ik ben dus zwanger! Op advies van mijn cyclus partner Judith had ik nog even een weekje gewacht. Want ik was nog maar een paar dagen te laat. Zo gezegd zo gedaan. Maar na een ruime week was ik nog steeds niet ongesteld. Dat is gek dacht ik bij mezelf want ik ben vanaf het moment dat ik weer ongesteld word eigenlijk gelijk heel regelmatig ongesteld geworden. Tijd voor een test dus!

Ik was alleen thuis toen ik de test deed. Het was volgens mij rond een uur of 3 en Bram kwam pas rond 6 uur thuis. De test was POSITIEF?! WAT? YES! Het enige wat ik op dat moment wou doen is de auto in stappen en naar Bram rijden om het te vertellen. Maar zo braaf als ik ben heb ik rustig gewacht tot hij thuis was. Ik had van een PR bureau toevallig die dag een groot wand rek achtig ding gekregen met van die markt wasknijpers. Aan die wasknijpers heb ik de test gehangen en aan een andere de beschrijving van de test. Het duurde even voor mijn vriend het doorhad. Maar toen hij het eenmaal zag was hij net als mij door het dolle heen!

Volgens de verloskundige zijn we op 22 december uitgerekend! We zijn echt door het dolle heen en ik kan niet wachten om jullie mee te nemen op mijn reis naar het moederschap. Hopelijk vinden jullie het ook erg leuk om te lezen, maar laat het me ook zeker weten als jullie liever alleen willen lezen over Beauty, Fashion en Lifestyle.

Ik hoop dat jullie ook even blij zijn met het goede nieuws als wij!

Handtekening Jamey