Heerlijk! Het hele jaar kijk je uit naar die grote zomer vakantie. En na een hele hoop nachtjes slapen is het dan eindelijk zo ver. Maar is vakantie hebben dan ook echt even tot rust komen?

Nee, voor mij niet. Ondanks dat je niet in je dagelijkse sleur zit en even op een andere plek bent vind ik vakantie geen rust geven. Ik ben al zeker twee weken van te voren bezig met spullen verzamelen en de route uitstippelen. En als het dan bijna zo ver is kan je er donder op zeggen dat ik steeds slechter slaap. Er beginnen dan zo veel dingen door mijn hoofd te spoken die ik nog moet regelen of nog moet halen dat ik in de voorbereiding geen rust vind. 

Eenmaal op pad, dan eindelijk rust? 

Nee dan ook nog niet. Ik ben dan te druk bezig met rijden, op Noé letten en de stomme tablet die niet mee wilt werken. Om nog maar te zwijgen over het bezig zijn met Bram. Hoewel hij prima alles zelf kan vind hij het maar al te fijn als ik zijn kleding klaar leg, zijn broodjes smeer en hem echt het gevoel geef van vakantie. 

Nou ben je op de plaats van bestemming, dan moet je toch wel rust hebben??

Nee! Zelfs dan niet! Het leven met een baby gaat gewoon door. Thuis of in het buitenland, de luiers en voedingen gaan gewoon door. Niet erg hoor, want ik ben heel graag mama. Maar ook dan zit er geen minuut rust in mijn donder. Ik ben ondernemend, wil graag plaatsjes zien en ben dan ook graag op pad. Mijn vriend is het type persoon dat het liefst de hele dag op het strand zit met een koude cerveza in zijn hand. Dus ja, dat botst dan wel eens Haha. Want me + 30 graden + een happy baby op het strand is geen rust, maar lekker druk aan het spelen. 

Kort gezegd, rust? Nee dan is vakantie voor mij niet. Maar genieten doe ik zeker! 

Herken jij dit bij jouzelf? Of kan jij wel je rust vinden wanneer je op vakantie bent? 

Vakantie, echt rust? Of toch niet?