Reizen is voor mij super belangrijk. Omdat ik een sterke drang heb om nieuwe plaatsen te zien, om dingen te beleven en te leren. Ik word onrustig als ik te lang niet reis. Mijn favoriete reizen hebben vaak te maken met de natuur, met stilte en rust. En kajakken.Kajakken? Ja hoor, over het water glijden, of vechten tegen de golven en de wind: ik vind het heerlijk. Omdat het zo stil en rustig is, heb je bovendien flinke kans dat je dieren in het wild ziet.

Istria

Een paar zomers geleden reisde ik door Kroatisch Istria. Het was bloedheet, dus uiteraard zocht ik het water op. Mijn gids wist me te vertellen dat er een prachtige plaats was met een onderwatergrot, die we konden bezoeken. En dus laadden we een paar spullen in de kajak en hopla, we waren op weg.

Het was juli, dus de zee was lekker warm. Toch was er ook genoeg wind en had ik het voor het eerst in dagen niet te warm. Er stond een beetje wind, maar het kajakken was gemakkelijk vol te houden. Ik genoot van de wind, de zee en de beweging, en voor ik het wist, kwamen we bij een rotsformatie die half in het water lag. Doordat het vloed was, was een deel van de rotsformatie ondergelopen, zodat de ingang van de grot tussen de rotsen onder water lag. We bonden zwemvliezen en snorkels aan, trokken de kajaks op het droge en doken het water in. Overal zwommen er visjes. Mijn gids bracht me naar de grot, waar het licht schaars was en banen vormde in het water. Prachtig!

Zweden

Een paar jaren later trok ik op mijn eentje door Zuidwest Zweden. Ik stopte in het stadje Västervik, waar ik Karin ontmoette, een superfijne dame die me een dagje het water opnam.Hoewel het augustus was, was het heel wat frisser dan het in Istria was geweest. Omdat roeien hard werken is, had ik het wel warm, maar ik droeg ook een regenvestje. De kust van Zweden is bezaaid met kleine eilandjes, en Karin nam me mee langs en tussen die eilandjes. Navigeren was mij een raadsel, ik geraakte al snel alle gevoel van richting kwijt. Maar zij kende haar weg, en leidde me langs de mooiste plekjes.

Sommige eilandjes waren bewoond, en daar konden we niet komen, maar sommige waren verlaten. Karin leidde me naar de rotsen, en we dronken thee en aten een héérlijke schotel groente en aardappelen die Karin op voorhand had klaargemaakt.
Op het water zagen we herten over de eilandjes rennen. Herten die al zwemmend naar groene eilandjes gaan om daar te snoepen van het gras. En in het water zag ik ontelbare kleine kwalletjes. Beestjes die zachtjes onder kajak bewegen en compleet ongevaarlijk zijn voor mensen. Je kan ze zelfs aanraken! Hoe later het werd, hoe meer wind er kwam. Ik begon moeite te krijgen met het roeien, en het begon te regenen. Het einde van deze perfecte dag was er eentje waarbij ik flink moest roeien om niet in de kant terecht te komen. Maar toch, wat een zalige dag was dat!

Hopelijk vonden jullie het leuk om mee op reis te gaan met Travelblogger Lot van Reisgoesting.be!