Oorbellen bij een peuter?
De een vind het echt niet kunnen, de ander geeft zijn kindje al oorbellen als baby. Na maanden lang gevraag en gezeur van Noé besloten wij dat ze met 2,5 jaar oorbellen mocht. Hoe dit precies gegaan is, en wat voor een oorbelletjes we voor haar hebben gehaald vertel ik in dit artikel.
Oorbelletjes, nu al??
Vanaf haar 2e verjaardag kreeg ik wekelijks de vraag. Mama, mag ik oorbelletjes? In het begin hield ik het af. Want ze is nog zo jong, en wat als ze er aan gaat zitten of ergens aan blijft hangen? Of wat als ze er eentje hebben geschoten en ze wilt de tweede niet meer? Ik zag het niet zo zitten.
Maar de weken vlogen voorbij en ze bleef het nog steeds regelmatig vragen. Haar oudere nichtje had namelijk ook oorbelletjes. En dat maakt natuurlijk veel indruk. Na 2 maanden besloot ik er iets meer op in te gaan. Ik begon met het uitleggen hoe dat dan gaat, het schieten van gaatjes. Ik kneep zelfs iedere keer zachtjes in haar oortjes om te laten zien dat het een klein beetje pijn doet. En zelfs toen vond ze het helemaal prima en wilde ze het nog steeds.
De volgende stap
Na overleg met mijn verloofde besloot ik samen met Noé naar een winkeltje in de buurt te gaan die gaatjes schieten. Ze vertelde me dat ze bij zulke jonge kindjes het niet vaak doen omdat die het toch te eng vinden. Ik vroeg daarom aan het personeel of ze wilde laten zien hoe dat dan ging en ze lieten heel lief het pistooltje en de oorbelletjes zien. Ze liet zelfs het geluid horen die je hoort wanneer ze een gaatje schieten.
Na dit bezoekje was Noé weer niet onder de indruk. Sterker nog, de dagen er na bleef ze maar vragen wanneer we weer gingen want ze wilde wel heel erg graag bloem oorbelletjes. Toen ze 2,5 jaar werd heb ik samen met Bram besloten dat het dan toch maar tijd was en ging ik samen met mijn kleine grote meid naar de juwelier.
Daar gaan we dan!
Daar zat ze dan, mijn kleine grote meid. 2,5 jaar oud en super zeker over haar zaak. Ze wilt oorbellen. De “schietbelletjes” zijn uitgekozen en ze zit er helemaal klaar voor. Een beetje gespannen, maar vooral erg enthousiast. Het eerste gaatje werd geschoten. Ze bleef perfect stil zitten. Niks aan het handje! Het tweede gaatje werd geschoten en direct nadat het klaar was zag ik toch een traantje. Het deed geen pijn, ze was niet geschrokken. Het was de spanning. Ze wilde dit zo enorm graag en die spanning heeft zich toch wel even opgebouwd.
En nu?
Nu zijn we inmiddels ruim een half jaar verder en we hebben geen enkel probleem gehad. Ze heeft er nooit echt aangezeten maar laat wel aan iedereen trots zien hoe blij ze is met haar oorbelletjes. De eerste oorbelletjes blijven natuurlijk altijd speciaal, maar het was ook wel tijd voor een nieuw paar oorbellen. Zelf ben ik gek op de sieraden van goud van Isabel Bernard. Zo hebben ze hele mooie gouden armbanden voor dames maar ook ontzettend mooie oorbellen. Voor mijn kleine dame heb ik dan ook twee hele leuke gouden oorbelletjes gehaald. Ringetjes met een hartje er aan en hele kleine knopjes met een steentje. De laatste noemt ze zelf sterretjes en draagt ze dan ook het liefste.
Hoe oud was jij toen je oorbellen kreeg?
