Een recente gebeurtenis zetten mij weer aan het schrijven. Een stiltebehandeling dat woord en die betekenis kende ik nog niet tot voorkort. Ik zat vast in een relatie waar ik keer op keer om de zoveel tijd volledig werd geneerd (stiltebehandeling) dat was niet even een time-out maar duurder dagen en dagen, niet wetende waarom, er was geen directe aanleiding daarvoor. Ik ben opzoek gegaan naar antwoorden, ik heb veel gelezen en mijn antwoord gevonden. In grote lijnen zal ik jullie meenemen in mijn verhaal en enkele punten uitlichten.

Verslaafd aan jouw liefde en aandacht

In ons verhaal hadden we geen relatie maar was ik een gijzelaar van jouw machtspelletjes.

Je maakte mij in een zeer korte tijd verslaaft aan jouw liefde en aandacht. Dat was dan ook niet zo moeilijk, ik was tenslotte een makkelijke prooi voor jouw, ik was behoeftig en opzoek liefde en naar de aandacht, iemand die mij zag staan en jij zag mij staan dat liet je snel blijken. Je veroverde de mij met je mooie woorden en loze beloftes (luchtkastelen noem ik ze liever), het leek te mooi om waar te zijn en dat was het ook.

Je was een drugsdealer die zich voeden met mijn energie en gevoelens, langzaamaan trok je mij helemaal leeg tot zelfs mijn reserves op raakte

De stiltebehandeling

Het was de derde week na onze eerste date toen ik de eerste stiltebehandeling van jouw kreeg. Er was niets gebeurt en opeens verdween je. Van alles naar helemaal niets. Uren, dagen werd ik door je geneerd ik wist niet dat stilte zo oorverdovend en pijnlijk kon zijn. Ik verstijfde van verdriet en de wereld leek stil te staan, niets had nog belang voor mij op die momenten.

Ik kreeg geen enkel contact met je, bellen of berichtjes sturen hielpen niets, huilende spraakmemo’s lieten je koud . Ik verneder mijzelf keer op keer om maar een enige reactie van je te kunnen krijgen, mijn grenzen vervaagde als sneeuw voor de zon. Ik probeerde van alles om de stilte te doorbreken en die liefde en verbinding weer met je te voelen.

Na dagen van smeken en veel berichtjes, kwam je opeens weer in de lucht. Mijn hart was zo opgelucht en ik kon weer ademen en voelde me weer geliefd. Ik kreeg spijtbetuiging en liefdevolle berichtjes…. Ik geloofde al je woorden vooral toen je zei dat je dicht klapte omdat de liefde die je voor mij voelt zo heftig is dat je bang was dat ik je hart zou breken. Ik had je binnen twee keer knipperen met mijn ogen alweer vergeven.

Alles werd anders

Maar alles zou vanaf dat moment nooit meer zo zijn zoals in het begin. Ik deed er alles aan zodat je mij niet weer zou gaan negeren. Ik nam een onderdanige rol aan in onze relatie en ik accepteerde meer van je dat dat ik normaal gesproken zou doen. Het voelde niet meer gelijkwaardig en liefdevol. Jouw manier van praten naar mij was anders, soms zelfs onbeschoft en respectloos. Maar ik hield mij zo vast aan het beeld zoals ik je leerde kennen, ik was letterlijk blind van verliefdheid en dat wist jij.

Ik probeerde jouw gedrag goed te praten tegenover andere maar vooral tegenover mijzelf. Vervolgens kreeg ik daarna nog 3x in een zeer korte tijd een stiltebehandeling van je. Terwijl wij iets moois aan het opbouwen waren, brak jij het ondertussen af. Jouw woorden waren altijd zo tegenstrijdig met jouw daden, het bracht mij in volledige verwarring en begon aan mezelf te twijfelen.

Een veel gebruikte tool van de narcist is de stilte behandeling. Deze wordt ingezet om je te straffen. Je wordt dagen tot zelfs weken genegeerd, tot de narcist voelt dat hij weer volledig in controle is over jou. En dat voelt hij pas als je zo verward en verwoest achtergelaten bent, dat je hem smeekt om terug te komen. bron

Ik negeerde mijn eigen behoeftes

Soms probeerde ik er wel mee te stoppen en wist ik ook ergens wel dat dit mij niet gelukkig zou maken, want het vertrouwen was volledig weg. Maar als ik dit bespreekbaar maakte bij je, stuurde direct berichtjes met woorden zoals; Je bent van mij, hou je mond of ging je mij bellen. Eigenlijk werd mij gewoon daarmee het zwijgen opgelegd en ik voelde dan dat het maar beter was om het er niet meer over te hebben. Ik was zwak en niet sterk genoeg meer om voor mezelf en mijn eigen behoeftes op te komen.

Achteraf bleek de stiltebehandeling niet een eenmalig iets maar het was een patroon, die zich keer op keer herhaalde. Stukje bij beetje verloor ik mijzelf en mijn eigenwaarde. Jij voedde jezelf met de positieve en negatieve aandacht die ik je gaf en daarmee ging ik vaak volledig mijn eigen grenzen over. Jij kreeg hierdoor macht over mijn eigen gemoedtoestand. Mijn dochter, vrienden en collega’s zagen mijn pijn, verdriet en strijd om jouw.

De keren dat ik je vergaf zei je geen sorry en wilde je niet zeggen waarom je mij dan dagen negeerde. Ook al zei ik je hoeveel pijn het mij deed en vooral dat het gevoel van verlies, zoals de dood van mijn zoontje dan weer boven komen. Maar dat maakte je niets uit en maakte geen verschil, ik voelde mij totaal niet serieus genomen alsof mijn gevoel er helemaal niet toe deed. Nu weet ik dat hoe ik mij voelde jouw ook niets uitmaakte, jij was de baas/koning  zoals je mij vaak zei.

Ik ben niet langer meer jouw voeding

Maar mijn punt is als volgt; ik laat je los en bevrijd mezelf. Ik ben het zat om steeds op het randje te dansen van zo veel uiterste. Ik zeg niet langer meer sorry voor iets wat ik helemaal niet fout heb gedaan, het enige wat ik fout deed je de kans geven om mij uit evenwicht te brengen en niet eerder naar mijn eigen gevoel en intuïtie te luisteren. Ik ben niet langer meer jouw voeding, voor de leegte die je elke keer weer in jezelf probeert op te vullen. Dit is geen schrammetje wat na een paar dagen over zal zijn, maar ik zal opstaan, genezen, ervan leren en verder gaan.

Liefs, Lonneke

Mocht je meer informatie willen over stiltebehandeling kan je veel informatie vinden op google en youtube.