Als vrouw in een Vluchtelingenkamp

Iets wat enorm actueel is in Nederland is de vluchtelingencrisis. Bij ons in Nijmegen is een van de grootste vluchtelingenkamp waar uiteindelijk 3000 vluchtelingen zullen worden opgevangen. Onder deze vele vluchtelingen zit ook een lieve vrouw van 24 met een prachtige zoon van 10 maanden. Om privacy redenen wilt ze graag anoniem blijven. Toch wou ik jullie graag haar verhaal vertellen. Lees je mee?
Laten we eerst bij het begin beginnen. Zoals ik al zei wil deze dame graag anoniem blijven. Voor het gemak zal ik haar Anna noemen. Anna komt oorspronkelijk uit Syrië. Ze is samen met haar man en haar zoontje van 10 maanden al 5 maanden op de vlucht. Van Syrië zijn ze naar Turkije gevlucht en 4 maanden geleden maakten ze de ongelofelijk gevaarlijke oversteek van Turkije naar Europa. Ze zaten in een klein bootje met 8 anderen en hun toen 7 maand oude zoontje. Het weer was slecht en veel van hun spullen vielen overboord. Zo ook de foto’s van hun bruiloft. Ze hebben hun huis, familie en vrienden moeten achterlaten om te vluchten van de oorlog. En inmiddels zit ze nu al 2 maanden en 10 dagen in het vluchtelingen kamp Heumensoord in Nijmegen.
Bron: CNN
Via een speciale groep op Facebook ben ik in contact gekomen met Anna en na vele leuke gesprekken hebben we besloten om elkaar eens te ontmoeten in het kamp. Toen ik het vluchtelingenkamp op liep schrok ik best wel van de enorme omvang van het kamp. Overal waar je kijkt staan grote witte gebouwen waar honderden mensen verblijven in afwachting. In totaal zitten er zo’n 3000 vluchtelingen van diverse etniciteiten door elkaar heen.
Ik hoef geen groot huis en een dikke auto, ik wil alleen maar dat mijn zoon een toekomst heeft!
Wat me gelijk opviel was hoe dankbaar deze mensen zijn. Anna zegt ook, ik hoef geen groot huis en een dikke auto. Ik wil alleen maar een toekomst voor mijn zoon en gelukkig zijn. Ze wil niet meer bang over haar schouders hoeven kijken. De tranen schoten in haar ogen toen ik vroeg of ze thuis niet miste. Ik voelde diep met haar mee. Ik zou me ook echt niet kunnen voorstellen hoe het is om alles achter te laten. Het enige wat ze wil is een toekomst voor haar prachtige zoon, zo moeilijk kan dat toch niet zijn?
Ik zelf had wel eens wat berichten gelezen over de sobere leefomstandigheden. En nu zag ik het ook met eigen ogen. Er zijn zo veel mensen in het kamp. Je moet je voorstellen dat 1000 mensen 14 toiletten moeten delen. Maar niks is zo erg als hun thuis land op dit moment. Zo vertelden ze mij dat er mensen in een gevangenis worden gegooid omdat ze tegen het regime zijn. Een gevangenis zoals hier is daar niks bij. Een gat in de grond met 100 anderen, vingers die afgehakt worden en nagels die uitgetrokken worden. Dit is allemaal normaal in landen zoals Syrië. Gelukkig is ze nu veilig en kunnen ze weer gaan denken aan de toekomst.
Elke ochtend springen de TL lampen om 7 uur ’s ochtends aan en moeten ze om 8 uur ontbijten, want als je te laat bent is het op. Ik zou het verschrikkelijk vinden om verplicht zo vroeg dag in dag uit op te staan, maar Anna hoor je er geen moment over klagen. Ook hebben ze om een vaste tijd om te lunchen en zo lief dat Anna en haar man zijn nodigden ze ons uit om aan te schuiven. Er kwam ondanks de weinig middelen die ze hebben een heerlijke feestmaal op tafel van bonen, brood en fruit.
Anna is een prachtige meid, heeft een geweldig zoontje en een hele lieve man. Ze hebben een vreselijke tijd achter de rug en verdienen een beter leven. Ik hoop dat wij hun dit kunnen bieden in Nederland. Want zeg nou zelf, dit zou jij toch niemand gunnen? Het belangrijkste wat ik heb geleerd deze middag is dat we allemaal mensen zijn, allemaal kinderen van God, Allah, Boeddha. Welke religie je ook hebt we zijn allemaal uit het zelfde hout gesneden en allemaal mensen van vlees en bloed.
Elbrich Abma
Heftig verhaal zeg!
Mona - Vandaagismooi.nl
Heel mooi en ontroerend geschreven en goed dat je dat doet!
Ik hoop dat zij en haar gezin (en alle andere vluchtelingen) rustig aan hun leven weer kunnen gaan oppakken en naar een mooie toekomst kunnen werken. Vreselijk dit.
Jamey
Het was ook best wel een heftig gesprek.. Het heeft mij echt diep diep diep geraakt.
Cilia
Wat heb je dat mooi omschreven zeg. Complimenten hoor!
Sytse
Heftig verhaal. Knap hè? Dat ze nooit klagen. Respect!
Naomi
Wow wat heftig ! Ik hoop dat ze een geweldige toekomst krijgt !
Sabine
Mooi verhaal zeg! Echt mooi ook dat je daar op bezoek bent gegaan. Deze mensen verdienen ook een goede toekomst. Je gaat echt niet voor de lol dagenlang lopen of in een gevaarlijke boot zonder eten en drinken. Met je kleine kinderen nog wel. Ik hoop dat het goed komt met hen! Trouwens ook best heftig voor jou lijkt me, om dit zo te zien en haar te spreken. Knap gedaan!
Jamey
Hey Sabine,
Bedankt voor je lieve reactie.
Het was inderdaad niet heel erg makkelijk om daar te zitten praten over alle horror die hun hebben moeten doorstaan.
Maar het is o, zo belangrijk dat mensen dit lezen en begrip kunnen krijgen voor wat er allemaal gaande is.
Liefs,
Jamey
thebudgetshopper.nl
Wat een leuk verhaal. En goed ook dat je je publiek dit verhaal voorschotelt. Dit zouden meer mensen moeten zien. Ga je regelmatig op bezoek bij Anna?
Jamey
Hai,
Ik heb haar nu 1 keer ontmoet maar ik spreek haar dagelijks via Facebook. Ook gaan wij haar en haar gezin zaterdag naar Venlo brengen zodat ze haar broer kunnen opzoeken die daar verblijft in een opvangcentrum.
Liefs,
Jamey
chucky1012
Heftig en wat erg.
Lara
Wat goed dat je dit hebt gedaan en hebt geschreven.
Ik vind het heel mooi omschreven geeft echt een kijkje hoe erg het ook is voor een vluchteling.
Mensen noemen het gelukszoekers maar die term is echt niet zoals het is.
En mooi ook dat ze zo dankbaar zijn daar kan een menig nederlander nog wat van leren.
Het is niet jou of mijn land maar onze planeet.
Erg mooi en sterk stuk dus goed geschreven.
Petra
een heftig en ingrijpend verhaal, …..wat goed dat je hier eens wat over schrijft…Ik denk dat het voor zowel Anna als jouzelf heel belangrijk is om contact met elkaar te hebben..mooi artikel heb je gemaakt over dit onderwerp..
Aurelie
Zo’n heftig en ingrijpend verhaal. Op televisie hoor je zoveel verhalen over vluchtelingen en vluchtelingkampen, maar zo’n persoonlijk verhaal als dat van Anna hakt er toch net wat dieper in. Ik hoop van harte dat ze haar zoontje een mooie toekomst kan geven.