Dingen waar ik mij als moeder schuldig aanmaak

Voordat ik moeder werd had ik mijn hoofd natuurlijk al helemaal vast gesteld hoe ik het zelf zou doen. Maar nu ik vier jaar moeder ben kom ik toch op een aantal dingen terug, gewoon weg omdat het natuurlijk in de praktijk heel anders gaat. Vandaag vertel ik openhartig over de dingen waar ik mij als moeder schuldig aan maak.

Lekker bij papa en mama slapen

Ik zag het bij andere, kinderen die niet zonder mama konden slapen. Mama’s die na het voorlezen in slaap vielen bij hun kind. Ik wist dat ik dat niet zo wilde. Ik zou mijn kind leren om vanaf het begin lekker in haar eigen bedje te laten slapen. In de praktijk ging het toch anders. Vanaf de geboorte mede door de borstvoeding, vermoeidheid en weinig woonruimte sloop het er toch in vier jaar lang lag Keyhsia tussen ons in. Het was voor erg fijn vond ik en goed voor de hechtging maar dat  had ook natuurlijk een keerzijde. Geen tot weinig ruimte in bed om de kleinste geluiden en bewegingen wakker worden en logeren was ook een dingetje… Toen Keyshia vier jaar werd kreeg haar slaapkamertje een make-over en dat pakte positief uit. Ze sliep direct zonder problemen in haar eigen kamertje.

 

Overbezorgde moeder

Vreselijk wat kon ik mij ergere aan moeders of oma’s die overbezorgd waren over de kinderen. Juist door vallen en opstaan leren ze toch, geef ze ruimte. In de praktijk bleek ik juist heel erg overbezorgd te zijn. Bij alles wat Keyshia doet waar gevaar achter schuilt zeg ik ‘pas op Keyshia’. Ik let er nu beter op en moet soms wel even op mijn tanden bijten. Maar ik moet haar ook wat ruimte te geven om te leren en vallen en opstaan.

Zoethoudertje

Eerlijk ik geef Keyshia soms wat extra lekkers, zoals chocolade of een lolly. Dit komt omdat ik soms na een gebroken nacht niet de energie kan opbrengen om de strijd aan te gaan.

Emotionele waarde

Alle kleertjes, al het speelgoed van Keyshia wat ze de afgelopen vier jaar heeft gehad staat netje op zolder. Ik kan het namelijk niet over mijn hart krijgen om iets daarvan weg te gooien. Voor mij hangt daar veel emotionele waarde aan. Nu ze wat ouder begint te worden merk ik wel dat het daarvan loslaten iets makkelijker gaat.

Waar maak jij je als moeder wel eens schuldig aan?