Ziek kindje, zieke mama..
Met de constante griep golf die op dit moment heerst zat het er natuurlijk aan te komen dat we (inmiddels voor de 3e keer) ook ziek zouden worden. En het fijnste van alles, het ziek zijn tegelijk met je kindje. Hoewel we genoeg vitaminen proberen in te nemen moeten we er helaas nu weer aan geloven.
Het begint elke keer het zelfde..
Meestal begint het met een bezoekje aan vrienden of familie met kids. En nog geen dag later slaat het snotneusje ook weer toe bij Noé. En dezelfde avond krijg ik nog een berichtje dat ook de kids van de ander ook ziek zijn. Het lijkt wel of iedereen elkaar non stop blijft aansteken. Is de ene net beter, dan begint de ander.
En hoewel een snotneusje niet zo erg is, is dit pas het begin. Ik mag niet naar de WC, even de deur open doen voor de postbode of ook maar iets waardoor ik uit haar gezichtsveld ben. Het is de hele dag mama, mama, mama. En wanneer ik denk dat ze rustig aan het spelen is hoeft er maar dit te gebeuren en ze huilt weer. En het vervelende is dat niks Goes genoeg is om haar te troosten.
En dan..
En dan komt na een hele lange dag de avond in zicht. Eten doet ze al niet graag en als het even tegen zit gaat ze ook nog alles weer uit haar mond halen. Het enige wat mij tot nu toe heeft geholpen is het aanzetten van de TV voor wat afleiding en dan langzaam maar zeker toch hapjes blijven aanbieden. Drinken doet ze gelukkig wel goed. Omdat overdag de slaapjes ook amper of kort zijn is Noé erg moe. Tijd om lekker vroeg naar bed te gaan dus. Maar ook dat is beslist geen garantie op een goede nachtrust.
Waardoor wij vaak rond een uur of 12 wakker gehuild worden en we slaapdronken ons kleine meisje tussen ons in leggen. En direct slapen lukt helaas niet, maar wanneer ze weer een beetje gekalmeerd is, een schone luier heeft gehad en lekker geknuffeld heeft maken we nog een heel klein flesje zodat ze lekker in kan dutten.
En dan is het kwaad al geschied
Dezelfde ochtend nog worden wij wakker met, jawel, een snotneus. En dan sta je daar. Zowel mama en kind tegelijk ziek. En papa? Die moet gewoon werken. Dus het huishouden, het verzorgen van de kleine en mij zelf valt allemaal gedurende de dag op mijn schouders. Best pittig dus. Om toch een beetje mijzelf ook te ontzien probeer ik wanneer Noé slaapt ook even mijn rust te pakken.
Gelukkig is het feest wanneer Bram thuis komt, want hij heeft dan gelukkig nog net even wat meer energie en kan dan mooi de verzorging van Noé op zich nemen zodat ik…KAN KOKEN! Ja zeker, dit gaat gewoon door. Maar met liefde uiteraard.
Hoe ga jij om met dit vreselijke griep seizoen? Heb jij nog wat trucjes om sneller van deze vreselijke griep af te komen?
