weer een mijlpaal

Soms heb je van die momenten dat je écht trots bent op je kind. Afgelopen zaterdag was voor ons zo’n dag. Uit het niets pakte ze mijn hand. Mama, Mama, poepen zegt ze trots. Dus zoals ik altijd doe check ik het even voor ik gelijk de luiers en de doekjes er bij pak. Maar tot mijn verbazing zat er niets in. Snel de luier dan maar uit. Want je weet maar nooit. Voor het zelfde geld gaat ze wel iets doen op het potje?

Het potje, die kent ze nu wel.

Ja dat potje staat er al een poosje. Gewoon prominent in de woonkamer zodat ze hem kan pakken wanneer ze wilt. Over het algemeen speelt ze er vooral mee of gaat ze er voor de televisie mee zitten. Prima dacht ik zo. Dan kan ze in ieder geval vast wennen aan het zitten op het potje. 

Dus broek uit, luier uit en ga maar eens zitten dan. Laat maar eens aan mama zien wat jij kan. Maar na een halve minuut was mevrouw het zitten wel weer zat dus ging ze maar aan de wandel. En ik? Ik liep er achteraan met het potje. Want ze zou maar net op een ander plekje haar behoefte willen doen. Volgens mij zag het er best lachwekkend uit. 

Blijf nou eens zitten!

Na 5 minuten besloot ik maar een soort incentive er bij te pakken. Puur om haar te laten zitten in plaats van lopen. Ik pakte een bakje en wat pepernoten en ja hoor. Daar ging ze wel even rustig voor zitten. Een paar minuten zelfs. Toen ze eenmaal opstond zag ik het! Haar aller eerste plasje in het potje!

Het gevoel dat er dan door je heen gaat kan ik bijna niet omschrijven. Maar ik was zo zo zo intens trots op haar! Gewoon aangeven dat ze naar de WC moet en zelf (na zo’n 10 minuten) een plasje doen op het potje! Trotser kan je niet worden toch?

En nu is het een kwestie van doorzetten. Mijn plan is om 3 tijdstippen uit te kiezen en op die tijdstippen elke dag haar even zonder luier te laten lopen. Zodat ze weet dat dat het tijdstip is om even een plasje of poepje te doen op het potje. Lukt het wel? SUPER! Lukt het niet? Ook geen probleem! Ze is nog geen eens 2 jaar oud. Ze heeft dus nog echt tijd genoeg om zindelijk te worden. Maar dat trotse gevoel, dat neemt niemand meer van ons af!

Weer een mijlpaal!