Heeft mijn kind verlatingsangst?!

Dan denk je even een avondje op stap te kunnen. Maar helaas gaat het dan toch niet helemaal zoals gepland. Noé wilt niet in slaap komen, om nog maar te zwijgen over de dag er na. Heeft mijn kind verlatingsangst?

Noé is 6 dagen in de week bij mij. De andere dag gaat ze naar de gastouder. Het voordeel natuurlijk van thuiswerken. Maar soms willen Bram en ik er ook eens met zijn tweeën uit of ben ik zoals laatst even een dagje in Londen. Maar ook had ik afgelopen week een bruiloft. Dan komt er iemand oppassen en zou je denken dat het voor die paar uurtjes geen issue zou moeten zijn. Helaas bleek dit niet het geval.

Bij de oppas..

Om je even een beetje achtergrond informatie te geven, de oppas was een hele goede bekende van ons en Noé voelt zich altijd helemaal op haar gemak. En ook bleef de oppas bij ons, zo kon ons meisje gewoon naar haar eigen bedje. Noé was nog wakker toen de oppas kwam. opzicht zou dat geen probleem moeten zijn. Want zodra de klok 7 uur slaat begint mevrouw te gapen en slaapt ze vrijwel direct als ik haar in bed leg. Maar omdat de oppas zei, laat haar maar op. Ik breng haar wel naar bed dacht ik dat dat wel goed zou komen. Achteraf bleek dat Noé echt niet wou slapen. Het moment dat ze haar op bed legde was het direct krijsen. en dat ging zo 2 uur lang door. Uiteindelijk is ze wel gaan slapen hoor. Maar het ging (zacht uitgedrukt) niet van harte.

Is dat alles?

Nee, dat is helaas niet alles. Want hoewel ze uiteindelijk wel geslapen heeft zouden wij het de dag er na flink bezuren. Noé heeft namelijk de hele dag als lijm aan ons vast geplakt gezeten. Gek iets, want normaal is dat helemaal niet zo. Dan gaat ze lekker haar eigen gang en kan ik gerust even naar de toilet. Maar nu niet, echt niet! Het was gillen, krijsen, brullen zodra ik ook maar uit haar gezichtsveld liep. En niet alleen bij mij, ook Bram mocht niet weg lopen.

Nou is het dus niet elke dag zo, maar echt enkel wanneer wij of ik een hele dag ben weggeweest. Ik denk dat het voor haar misschien gewoon niet duidelijk is dat we ook gewoon weer terugkomen. Want de dag bij de gastouder is natuurlijk routine, daar weet ze dat ik haar ook aan het einde van de dag weer kom ophalen.

Heeft jouw kind verlatingsangst? Wat doe je er dan aan?

Toch maak ik mij wel een klein beetje zorgen. Want wat als dit zich uitbreid? Of als ik elke dag dit plak gedrag krijg omdat ze bang is dat ik weg ga? Dat is natuurlijk niet de bedoeling! Via Instagram deed in een oproep met de vraag om tips. Hier kwam veelal hetzelfde antwoord uit. Namelijk het duidelijk vertellen (en blijven vertellen) waar je heen gaat en dat je ook weer terugkomt. Dat voelt een beetje gek, want hoe goed zal Noé dat nou met 1,5 jaar nu al begrijpen. Maar aan de andere kant, als het voor zoveel mensen werkt, waarom dan niet voor ons?

De volgende keer dat we weer weg gaan ga ik de hele dag de tijd nemen om uit te leggen dat mama even weg gaat. Ik ben erg benieuwd of haar verlatingsangst dan minder is bij terugkomst.

Heeft jouw kind verlatingsangst? Of heb jij nog andere tips? Laat ze dan zeker even in de comments achter!