Bevallingsangst, klinkt eigenlijk best logisch toch? Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat iemand uit kijkt naar de pijn. Maar als ik heel eerlijk ben heb ik écht een angst gevoel voor mijn komende bevalling. Hoe dit komt, en wat ik er aan doe vertel ik in dit artikel. 

Bevallingsangst, wat is dat nou? 

Bevallingsangst is zoals je misschien al dacht, een angst voor de bevalling. Het kan zijn dat je er af en toe mee bezig bent, maar wanneer je er dagelijks aan denkt en mee bezig bent kun je wel stellen dat je te maken hebt met bevallingsangst. Sommigen vrouwen hebben hier last van als ze nog nooit eerder bevallen zijn, maar het kan ook voorkomen als je al wel een kindje hebt gekregen maar bijvoorbeeld een slechte ervaring hebt gehad. De een is bang voor het uitscheuren, de ander voor de controle die je kwijtraakt. Al met al, bevallingsangst is écht een ding en er zeker 10% van de vrouwen heeft er last van.

Mijn angst…

Ik durf wel te zeggen dat ik last heb van bevallingsangst. Ik ben als de dood voor de pijn, en de angst dat er weer een vacuümpomp aan te pas moet komen. De bevalling van Noé was erg kort, sterker nog, de verloskundige en de gynaecoloog gaven aan dat binnen 4 uur naar 10 cm ontsluiting erg heftig kan zijn. Zeker als je je hebt ingesteld op pijnstilling en dit onverhoopt niet lukt met toedienen. Daarbij had ik zelf ook heel erg last van mijn paniek onder controle houden. Ik raakte om het zo maar even te noemen in een blinde paniek. Niks en niemand drong tot mijn door. En dat maakte het alleen maar erger want ik voelde me daardoor bang en alleen.

Gelukkig is het wel waar en vergeet je een hoop naar verloop van tijd. Maar om nou te zeggen dat ik alles van mij af heb kunnen zetten, nee dat niet. Ik heb voor mijzelf mijn grootste struikelblok op papier gezet en ben hiermee aan de slag gegaan.

Pijnstilling

Ik denk dat voor mij het grootste punt van mijn vorige bevalling de pijn was. Ik snap dat een bevalling niet pijnloos is. Logisch, er moet een levend wezen uit je hoohaa komen. Dat doet natuurlijk pijn. Maar ik ben van mening dat wanneer de ruggenprik was gelukt ik mijzelf beter onder controle had kunnen hebben en niet in een blinde paniek was geraakt. Mijn grootste wens is dan ook bij deze bevalling dat er eerder naar mijn pijn word gehandeld en ik eerder pijnstilling krijg. 

Geboorteplan

Ik dacht altijd dat het de grootste onzin was, zo’n geboorteplan. Een geboorteplan is een uitgeschreven plan waarin je jouw wensen voor de bevalling vastlegt. Denk hierbij aan bijvoorbeeld pijnstilling, de locatie van je bevalling maar ook of je bijvoorbeeld gebruik wilt maken van een baarkruk of badje. Ik en mijn partner weten inmiddels wel wat we willen. Toch is het denk ik wel handig om het iets meer vast te leggen en van te voren met de betreffende mensen te bespreken. Zo heb ik een afspraak gehad met de gynaecoloog en anesthesist om te bespreken waarom bij de bevalling van Noé de ruggenprik tot 3 keer toe mislukte en om te kijken hoe we dit de volgende bevalling kunnen voorkomen. Tegelijk is er hiervan duidelijk een punt in mijn dossier gezet zodat wanneer het zo ver is de juiste mensen er naar kunnen handelen.

Ben ik nu gerust gesteld? Nee dat nog zeker niet. Er zijn nog zo veel variabelen waar ik mij zorgen om maak. Maar het is wel erg fijn om mijn angsten bespreekbaar gemaakt te hebben. En hopelijk zal ik in februari een stuk relaxter bevallen.

Heb jij ook last (gehad of nog steeds) van bevallingsangst? En wat heb jij er aan gedaan?

Bevallingsangst, en wat doe ik er aan?