Het is cliché maar waar. Wat vliegt zo’n eerste jaar toch voorbij. Het afgelopen jaar is een grote roze wolk geweest. We hebben genoten van elkaar, een paar heerlijke vakanties achter de rug. En voor ik het wist zijn we alweer een jaar ouders. Benieuwd hoe mijn eerste jaar is gegaan? Lees dan snel verder.

December 2017

Op 15 december 2017 is Noé Zara Herben geboren. Een prachtig gezond en mooi meisje. Deze maand was voor ons echt een rollercoaster. We hebben deze eerste maand vooral genoten van het wonder dat we mochten ontvangen. En hoe heerlijk was het om de kraamhulp in huis te hebben! Ik geloof dat sinds zij weg is het nooit meer zo schoon en opgeruimd is geweest. Wat hadden wij toch een top mens!

Januari 2018

Dit was de maand dat de kraamhulp ons weer heeft verlaten en ook Bram weer langzaam aan weer moest beginnen met werken. Best eng vond ik het. Gelukkig was Noé heel rustig en sliep ze nog lekker veel. Ik kon dus ook mijn werk weer een beetje oppakken. Maar wat ik het liefste deed was samen met haar op de bank liggen en heerlijk knuffelen. Down under was ik nog niet helemaal opgeknapt. Dus de rust kon ik wel gebruiken!

Februari 2018

Inmiddels had ik mijn draai wel gevonden. Helaas begon de drama met Noé wel steeds erger te worden. Ze kreeg veel last van uitslag, althans dat dacht de dokter. Ik voelde al snel dat er iets anders mis was. Ik ben in Februari dan ook meerdere malen naar de huisarts geweest en mocht na veelvuldig aandringen eindelijk Nutrilon Pepti gaan proberen. Dit is een koemelkvrije voeding.

Maart 2018

Ik voelde dat het nog steeds niet helemaal goed ging met Noé. De krampjes waren weg, maar helaas bleef haar uitslag. De dokter gaf verschillende soorten zalfjes mee. Maar niets leek echt goed te helpen. Ik kreeg ook steeds sterker het gevoel dat het een soort eczeem was. En toen ook de kinderarts bevestigde dat het “niet normaal” was kreeg ik dan ook eindelijk een verwijzing naar de speciale huid kliniek.

April 2018

Na een eerste consult te hebben gehad bij de kliniek kregen we al snel de bevestiging dat het inderdaad eczeem was. En nog veel belangrijker dat wij hele andere huidverzorgingsproducten nodig hadden. Samen met de arts hebben we een behandelplan opgesteld en zagen we langzaam verbetering. Ook zag ik dat Noé opbloeide. Ze sliep beter en was daardoor veel gezelliger overdag. Nou is het altijd een lachend kindje geweest en huilt ze zeker niet zomaar, ik zag toch verschil!

Mei 2018

In Mei hebben we onze eerste boottocht met Noé gemaakt. Bepakt en bezakt zijn we via Frankrijk met de boot naar Engeland gevaren waar we vervolgens zijn door gereden naar Londen. Wat hebben we daar genoten! Het was wel even wennen want de laatste keer dat we daar waren hadden we nog geen kleintje. Gelukkig hadden we de draagzak mee en vermaakte ze zich kostelijk in de kinderwagen.

Juni 2018

Wat werd ze in eens groot. Helaas was haar eczeem nog steeds niet voldoende onder controle en zagen we na terugkomst weer een hoop plekken. Zou het dan toch iets in huis zijn wat haar eczeem triggerd? Ook was het in Juni dat ik voor het eerst sinds Noé alleen een nachtje weg zou zijn. Voor mijn blog was ik uitgenodigd bij Avène in Frankrijk. Ookal was het maar 1 nachtje, ik vond het enorm pittig om bij haar weg te zijn. Ook zijn we in Juni nog een weekendje naar Hamburg gegaan als gezin. Wat een prachtige stad! Echt een aanrader, ook met kids!

Juli 2018

Deze maand zijn we begonnen met een teerzalf behandeling. Wat een uitvindingen! Ik was er in het begin niet over te spreken. Het is namelijk best ingrijpend en veel werk. Maar toen we zagen wat dit deed voor Noé en hoeveel verschil het maakte was ik helemaal om. Het is zo enorm fijn om te zien dat we geen handschoentjes meer aan hoefde te doen, dat ze goed sliep en veel, veel, veel vrolijker was. Ja, we hebben er echt goed aan gedaan! Toch voelde er nog iets niet goed. Ik heb daarom mijn moeder instinct gevolgd en heb een bloedtest geeist. Na veelvuldig overleg is dit uiteindelijk toch doorgezet en kwam er uit wat ik al vanaf het begin aanvoelde. Noé is enorm allergisch voor katten. Er zat dan ook niets anders op dan afscheid nemen van onze kater Puma. Gelukkig heeft hij nu een mooi huisje en is hij heel erg goed terecht gekomen.

Augustus 2018

Tijd voor zomervakantie! Met zijn drieën zijn wij een grote roadtrip gaan maken door Europa. Van Frankrijk, Andorra, Spanje, Italië weer door naar Nederland. Wat was dit een prachtige vakantie. Noé heeft deze maand ook nagenoeg geen last meer gehad van eczeem of iets! Alles ging dus geweldig goed en vanaf dit moment voelde ik me als moeder ook een stuk zekerder.

September 2018

Back to work. Na drie volle weken te hebben genoten van onze reis was het dan nu toch echt weer tijd om aan de bak te gaan. Deze maand was ook voor mij heel uitdagend. Noé gaat normaal overal mee naar toe. Maar tijdens al die events, afspraken en shoots merkte ik steeds meer op dat ze haar eigen ding wil doen. Lekker spelen en niet de hele tijd in de wagen of auto zitten.

Oktober 2018

Ja, het is toch echt tijd om na te gaan denken over opvang. Deze maand heb ik veel navraag gedaan, gaan we voor een gastouder of toch een kinderopvang. De voordelen, de nadelen. Wat is er toch veel keuze. Toch heb ik nog geen beslissing genomen. Ik vind het te lastig. Het idee dat mijn meisje niet meer fulltime bij me is vind ik beangstigend.

November 2018

Ze loopt! En niet zo’n beetje ook! Kruipen is niks voor Noé blijkt. Ze besluit gewoon gelijk te gaan lopen. Wel aan haar wagentje of aan de hand. Maar ze loopt erg goed al. Wat ben ik trots. Ook is ze heel druk met kletsen. Mama, Papa, Milo, Ja en nee, dikkop (vraag me niet hoe ze hier bij komt) spreekt ze al veelvuldig uit. Soms is ze zo druk met kletsen en dansen. Ik kan daar dan echt van genieten. Maar ik merk wel echt dat ze toe is aan vriendjes en vriendinnetjes.

December 2018

Dit is de maand waar ze 1 jaar word. Wat een bijzonder iets is dat. Speciaal voor haar eerste verjaardag ga ik een (koemelk vrije) taart pakken en organiseren we een groot feest! Ik ben zo enorm benieuwd of ze dit ook leuk vind! In eens heeft Noé besloten om ook te willen kruipen, maar gek genoeg wilt ze toch elke keer liever lopen. En dat doet ze heel erg goed. Aan de hand loopt ze zo een winkelstraat door! Niet snel, maar wel helemaal zelf. Wat ben ik toch trots!

In een vogelvlucht was dit mijn eerste jaar als moeder. En ik moet zeggen dat ik het helemaal niet zo zwaar vond. Alles ging ondanks de strubbelingen met haar huidje heel erg natuurlijk en vanzelf. Ik geniet er echt met volle teugen van!

Op naar je volgende verjaardag lief meisje van mij…Van harte gefeliciteerd met je eerste verjaardag Noé!